ادامه چگونه از هیپنوتیزم تلقین مستقیم استفاده کنیم

تلقین‌ها باید دست‌یافتنی باشد
تلقین‌ها باید مثبت باشند. آن‌ها می‌توانند از توانایی‌های درمانجو استفاده کنند اما باید در باور خود درمان‌جو قابل پذیرش باشند. اگر نتیجه‌ی
حاصل از این تلقین‌ها به وضوح فراتر از منابع درک شده توسط خود درمان‌جو باشد، در این صورت آن تلقین رد خواهد شد. تلقین‌‌ها
همچنین باید ممکن و محتمل باشند. شما نمی‌توانید به کسی بگویید که بیست کیلو وزن برای تولد دخترش در هفته‌ی آینده کم کند.
درست: «تو می‌توانی وارد اتاقی شوی و همه‌ی حاضرین را تحت تاثیر قرار دهی. وقار و اعتماد به نفس تو از این است که آماده‌ای و
می‌دانی چه چیزی بگویی. تو می‌توانی با همه با وقار و آرامش صحبت کنی.»
اشتباه: «تو وارد اتاقی می‌شوی و در مرکز توجه قرار می‌گیری. تو تمام حاضرین در اتاق را با داستان‌هایی درباره‌ی تجارب و
پیروزی‌های خود مسحور می‌کنی. آن‌ها به جُک‌های تو می‌خندند. همه‌ی افراد حاضر در آنجا می‌گویند که تو بهترین شخصی هستی که آن‌‌ها
تا به حال ملاقات کرده‌اند.»
تلقین‌ها نباید به شکل اجتناب‌ناپذیری شکست بخورند
برخی تلقین‌‌ها محکوم به شکست هستند. شما باید در استفاده از کلمات «همیشه» و «هرگز» دقت کنید. آن‌ها می‌توانند باعث شوند
درمان‌جو تلقین را رد کند. القای درمان‌جو شکست خواهد خورد اگر او مجبور شود یک خبر بد بشنود. القای مادر گرفتاری که از تمامی
لحظه‌های روز خود برای رسیدن به هدفش استفاده می‌کند، شکست خواهد خورد. تلقین‌ها باید با موقعیت‌هایی سازگار شوند که درمان‌جو
دچار مشکل است.
درست: «تو وقتی افراد را ملاقات می‌کنی و همچنین وقتی به مشکلات زندگی نگاه می‌کنی، می‌خندی. تو با اعتماد به نفس و کاردانی به
استقبال هر موقعیتی می‌روی.»
اشتباه: «تو همیشه از به هر موقعیتی با خنده و لبخند استقبال می‌کنی.»
از تمامی حس‌‌ها استفاده کنید
هر فرد جهان را به شکل متفاوتی تجربه می‌کند. بنابراین تلقین‌ها باید دست روی هر یک از حس‌‌های اصلی بگذارد تا تضمین کند که آن‌ها
دارای بیشترین تاثیر هستند. اگر تلقین‌ها فقط یا عمدتاً بر مشاهده یا تصویرسازی یا سایر استعاره‌های بصری تمرکز کند، آنوقت فردی که
نمی‌تواند تجسم کند، ممکن است نتواند این تلقین‌ها را به اندازه‌ی کافی پردازش کند.
درست: «تصور کن که تو وارد آن جلسه می‌شوی. در عمق وجودت، تو می‌توانی اعتماد به نفس خود را همچون میله‌ای که تو را صاف
نگه داشته است، احساس کنی. تو دیگران را می‌بینی که می‌خندند و این اعتماد به نفس تو را افزایش می‌دهد. تو می‌شنوی که آن‌ها از تو
استقبال می‌کنند ... این به معنی آن است که تو تاثیر خوبی از خود به جا گذاشته‌ای. تو قهوه را بو می‌کنی و می‌بینی که به خوبی درست شده
است. تو محکم گرفته شدن یک دست را در دستان خود احساس می‌کنی. تو وزن آن مواد را در دست خود احساس می‌کنی. تو آماده هستی، تو
می‌توانی مزه‌ی موفقیت را بچشی ... تو یک سخنران عالی هستی. تو به آن‌ها بهترین سخنرانی که تا به حال شنیده‌اند، ارائه می‌کنی.»
اشتباه: «وقتی می‌ایستی تا صحبت کنی، موجی از اعتماد به نفس را در خود احساس می‌کنی.»
فقط رفتار درمان‌جو را هدف قرار دهید
درمان‌جوها می‌توانند فقط بر رفتار خود تاثیر بگذارند. تلقین‌ها را برای این که دیگران تغییر کنند، بیان نکنید.
درست: «تو هر روز رفتار متفاوتی را به همسرت نشان می‌دهی که به او بگویی تغییر کرده‌ای. تو مشتاقانه مسئولیت‌های خانه را
می‌پذیری. کمک کردن در کارهای خانه باعث می‌شود که تو به یک شریک کامل برای همسرت تبدیل شوی. تو احترام خود را نسبت به
همسرت با انجام اعمال خوب نشان می‌دهی.»
اشتباه: «همسرت الان با احترام با تو رفتار می‌کند.»
احساسات در هم ادغام شده
تلقین‌ها تاثیر بیشتری بر ذهن ناخودآگاه می‌گذارند وقتی در شرایط احساسی پُرهیجانی گفته شوند و وقتی رفتار آن‌ها با احساسات قدرتمندی
مرتبط شود.
درست: «وقتی بلند می‌شوی، با هر بار تنفس، تمرکزت افزایش پیدا کرده و هر صدا و فکری از جهان بیرون حذف می‌شود. تو تمامی منابع
آگاهی‌دهنده‌ی ذهن خود را احساس می‌کنی؛ بدنت افزایش اعتماد به نفس را احساس می‌کند. دستان تو احساس زنده بودن می‌کند، مغزت نافذ
است و چشمانت می‌درخشد. تو احساس می‌کنی که چیزی در عمق وجود تو در حرکت است و جریان دارد. یک حس انتظار و قطعیت
فراگیر.»
اشتباه: «وقتی می‌ایستی که صحبت کنی، احساس مسئول بودن می‌کنی.»
از منطق هیپنوتیزم استفاده کنید
تلقین‌ها را می‌توان به صورت دستورالعمل‌های مستقیم ارائه کرد اما معمولاً زمانی بهتر دریافت می‌شوند که با منطق حمایت شوند. منطق
مورد نیاز منطق هیپنوتیزمی است، نه منطق زمان بیداری. ذهن در خلسه دارای توانایی‌های حیاتی و مهم خود نیست که کاملاً کار کند.
بنابراین، منطق هیپنوتیزمی را می‌توان به جای ثابت کردن به طور ضمنی بیان کرد.
درست: «تو به دیگران در تمام زندگی‌ات کمک کرده‌ای. زمان آن فرا رسیده تا الان به خود کمک کنی. وقتی به تمامی روش‌هایی فکر می‌کنی
که به دیگران کمک کرده‌ای، می‌فهمی که سزاوار موفقیت هستی و این به معنی آن است که می‌توانی سیگار را ترک کنی.»
اشتباه: «تو می‌توانی امروز سیگار را ترک کنی.»
از کلمات ساده استفاده کنید
ذهن ناخودآگاه را می‌توان با ذهن ناخودآگاه یک کودک مرتبط کرد. عبارت‌های کوتاه و پُر تاثیر بهتر جواب می‌دهد. جملات دشوار و کلمات
طولانی از سوی درمان‌جو نادیده گرفته خواهد شد. (جملات طولانی آنقدر گیج‌کننده هستند که آن‌ها را می‌توان حقیقتاً به عنوان شکلی از
القاء استفاده کرد.) تلقین‌ها باید عمدتاً از کلمات کوتاه و فعل‌های معلوم مستقیم استفاده کنند.
درست: «تو می‌خواهی سالم باشی. تو می‌خواهی تندرست باشی. تو می‌خواهی دارای پول بیشتری باشی. تو آماده‌ی ترک سیگار هستی.»
اشتباه: «این ژنرال جراح در سال 1997 مشخص کرد که مصرف تنباکو دلیل اصلی مرگ‌های قابل پیشگیری است. سلامتی تو زمانی
بهبود پیدا خواهد کرد که از مصرف تنباکو پرهیز کنی.»

منبع :کتاب هیپنوتیزم 

www.aramgroup.ir